روی دیوار اتاقم تو یه قاب عکس چوبی تو کنارمی هنوزم با یه دنیا عشق و خوبی تو کنارمی هنوزم میون این همه دیوار هنوزم چشمای نازت به چشام زل زده انگار گل سرخ یادگاریت میگه که آهای دیوونه اون دیگه برنمیگرده چرا یادت نمیمونه؟ من که باورم نمیشه آخه همبغض صمیمی همه سهم من از تو بشه این عکس قدیمی مگه میشه برنگردی من که باورم نمیشه وقتی که هنوز تو این عکس با منی مثل همیشه هنوز این اتاق خالی این چراغ نیمه روشن همه شاهدن که هیچوقت تو نرفتی از دل من کاشکی این دنیای دلگیر قد قاب عکس ما بود که فقط تنها واسه من توی دنیای تو جا بود شاید اون وقت تو نگاهم دیگه بارونی نمیموند دل من تو عکسی کهنه دیگه زندونی نمیموند مگه میشه برنگردی من که باورم نمیشه وقتی که هنوز تو این عکس با منی مثل همیشه